Αγοράκι μου γλυκό, να ζήσεις…
να ζήσεις ξέγνοιαστα,
να ζήσεις χωρίς άλλες ταλαιπωρίες, δοκιμασίες και πόνο…
Νικόλα μου έχεις έρθει στη γη για κάτι μεγάλο! Το ξέρω πια, το νιώθω σε κάθε μου κύτταρο… ο Θεός σε δοκίμασε πολύ από την πρώτη μέρα που γεννήθηκες, σε δοκίμασε ακόμα περισσότερο αυτή την τελευταία χρονιά, μα εσύ με το δυνατό σου μυαλό και ανθεκτικό σου σωματάκι μας δίδαξες τι σημαίνει θέληση για ζωή, τι σημαίνει αντίσταση και πάλη… Εσύ, που παρά τις απίστευτες δυσκολίες -ακόμα παλεύω να χωρέσω στο στενό μου μυαλό τις εικόνες της χρονιάς που μας πέρασε- έχεις τη δύναμη να λες « Μαμά, παπά μην φοβάστε, είμαι καλά και θα γίνω ακόμα καλύτερα». Εσύ, που έχεις πάντα μια καλή κουβέντα για όλους. Εσύ, που ανησυχείς ότι μας ταλαιπώρησες, αλλά σκέφτεσαι μαζί με αυτό πως η Θεοδώρα είναι μόνη και πως δεν της αρέσει να κοιμάται χωρίς εσένα, αλλά και ότι πελλανίσκει τη γιαγιά και τον παππού… Εσύ, που με το πρόωρα ώριμο χιούμορ σου μπορείς να με κάνεις να χαμογελάσω κάθε στιγμή…Εσύ, που παρά τον πόνο συνεχίζεις τα μαθηματικά και την αλφαβήτα και ονειρεύεσαι μπάσκετ, καράτε και χιπ-χοπ…και τρελά πάρτι με φίλους σου.
Εσύ, που αγωνιάς και ρωτάς καθημερινά για όλα τα άρρωστα παιδάκια που γνωρίσαμε στο δρόμο μας…
Σε θαυμάζω γιε μου! Σε θαυμάζω και νιώθω τόσο περήφανη που είμαι η μανούλα σου.
Εύχομαι από εδώ και πέρα η ζωή σου να είναι όπως την φαντάζεσαι, γλυκιά και γεμάτη όμορφες εμπειρίες με ταξίδια γεμάτα γνώση…όπως ακριβώς τα ονειρευτήκαμε τις ατέλειωτες ώρες νοσηλείας που περάσαμε.
Σ ‘ευχαριστώ που μου έμαθες τι θα πει υπομονή και πίστη και υπόσχομαι να ζω μαζί σου το κάθε τώρα έντονα και με χαμόγελο αισιοδοξίας όπως εσύ!
Happy 7th birthday my love
