Στις φετινές μας καλοκαιρινές διακοπές κάναμε το γύρο της Κύπρου! Όχι ότι το είχαμε βάλει αυτοσκοπό, απλά προέκυψε! Είναι τόσο όμορφη η Κύπρος μας! Δεν είμαι από τους ανθρώπους που λένε «σαν τη Κύπρο εν έσιη», αναγνωρίζω την ομορφιά και σε άλλα μέρη όμως αγαπώ το νησί μας.
Φέτος εκτίμησα κάτι διαφορετικό από την Κύπρο μας γιατί πήγαμε στο χωριό Πραιτώρι, χωριό της μητέρας μου όπου μείναμε κιόλας. Είναι ένα ορεινό χωριό της Πάφου που είναι μικρό μα όμορφο και πάρα πολύ δροσερό. Το χωριό έχει δεν έχει 10 μόνιμους κατοίκους αλλά τον Αύγουστο σφύζει από ζωή.
Περπατήσαμε με τη Θεοδώρα στο περιβόλι του θείου μου του Βασίλη και κόψαμε κάθε λογής καλοκαιρινό φρούτο. Κόψαμε κάτι ζουμερές και ωραίες μαραπέλλες! Όμοιες τους δεν έχετε φάει.
Κόψαμε ροδάκινα, νεκταρίνια, μήλα και αχλάδια. Και τέλος το καλύτερο μου, σύκα.
Άλλο πράγμα ρε παιδιά να τρως το φρούτο από το δέντρο. Η Θεοδώρα μου η οποία είναι ένα κορίτσι που τρώει όλα τα λαχανικά με ευχαρίστηση για να φάει φρούτο πρέπει να είναι φρέσκο αλλά πάρα πολύ φρέσκο. Το παίρνει το κοιτάζει, το επεξεργάζεται πρώτα και μετρά το τρώει.
Το ίδιο όμως κάνω κι εγώ, οπότε δεν τη κατηγορώ. Τα θέλω τα φρούτα μου σχεδόν άγουρα.
Αν σας αρέσουν τα φρούτα σας καλοψημένα μην αγωνιάτε, δεν αλλάζει καθόλου η διατροφική τους σύσταση, ίσως μόνο το Ph τους λόγω της ενζυματικής του αλλαγής.
Όπως και να έχει, εκείνο το απόγευμα κόβαμε τα φρούτα και κοιτάζαμε την ώρα να πάμε σπίτι να τα πλύνουμε και να τα φάμε.
Πήραμε και το χωνί μας και δοκιμάσαμε να κόψουμε και παπουτσόσυκα, δύσκολη δουλειά. Ευτυχώς ο ξάδερφος μου και πολύ νεότερος από εμένα σε ηλικία έκανε την πιο πολλή δουλειά, ας είναι καλά!
Ήταν μια εμπειρία απελευθερωτική θα έλεγα. Η επαφή με τη φύση, το χώμα, τα δέντρα σου δίνει ένα άλλο αίσθημα, ένα αίσθημα γαλήνης και ηρεμίας. Είναι κουραστική δουλειά το κόψιμο των φρούτων αλλά είμαι σίγουρη ότι δίνει πολλή ικανοποίηση σε αυτόν που με κόπο φτιάχνει το περιβόλι μέχρι να δώσει καρπούς.
Από αυτό το περιβόλι πήραμε ωραία μηλάκια τα οποία και η συνταγή που ακολουθεί! Να σημειωθεί ότι η πειραγμένη μας μηλόπιτα, που είναι και η πρώτη αυτής της σχολικής χρονιάς, δεν εμπεριέχει αλεύρι, γλουτένη και ζάχαρη.
Είναι όμως μια ωραία συνταγή με λιγοστές θερμίδες.
Υλικά (Για τη βάση)
· 6-7 μέτρια μήλα καθαρισμένα και κομμένα σε μικρές φετούλες
· ½ χυμό λεμόνι
· 1 κ κανέλα
· 1 κ μοσχοκάρυδο
· 1 Κ μέλι
· 1 κ αμυγδαλοβούτυρο (προαιρετικό)
Για την επικάλυψη
· 2 φλ αμύγδαλα ασπρισμένα ή 1 φλ αμύγδαλα ασπρισμένα + 1 φλ Κάσιους ανάλατα και ωμά
· 1 αυγό
· 1 κ βανίλια υγρή
· 1 μπανάνα ώριμη
· 2 Κ αμυγδαλοβούτυρο
· 2 Κ μέλι
· ½ φλ γάλα βρώμης ή άλλο εναλλακτικό
· ½ κ αλάτι
Εκτέλεση
Πρώτα καθαρίζετε και κόβετε τα μήλα. Τα τοποθετείτε σε ένα μπολ και περιχύνετε το χυμό λεμόνι για να μην μαυρίσουν.
Έπειτα βάζετε την κανέλα, το μοσχοκάρυδο, το μέλι και το άλειμμα αμυγδάλου αν θα βάλετε και ανακατεύετε.
Αφήνετε τα μήλα στην άκρη και βάζετε τα αμύγδαλα σε ένα μπλέντερ να γίνουν σκόνη! Έπειτα ρίχνετε τα υπόλοιπα υλικά και κάνετε ένα καλό ανακάτεμα. Αν θέλετε ξαναχτυπάτε στο μπλέντερ για πολύ λίγο σε αργή ταχύτητα.
Τοποθετείτε τα μήλα σε ένα ταψί και βάζετε από πάνω την επικάλυψη. Ψήνετε σε μέτρια προθερμασμένο φούρνο (180) για 20 λεπτά σκεπασμένο και έπειτα αλλά 20 λεπτά ξεσκεπάζετε για να πάρει χρώμα η πίττα!
Τρώγεται ζεστή και κρύα!
